( 4.1 564 )

ریاحین : حضرت آیت الله العظمی ميرزا جواد تبريزى(قدس سره) داراى دلى سوخته و مملو از عشق به خاندان عصمت و طهارت بود، به هنگام بيمارى به زيارت مرقد شريف حضرت رقيّه(عليها السلام) در شام شتافت، در آنجا سخنانى ايراد فرمودند

كه ضمن تثبيت فضيلت زيارت حضرت رقيه بنت الحسين(عليهما السلام) و تأكيد بر بودن قبر آن حضرت(عليها السلام) در مكان فعلى، به منحرفينى كه درصدد تضعيف زيارت آن حضرت(عليها السلام) تلاش مى كردند نيز جواب محكمى دادند، قلب دل سوختگان ولايت را شاد كرده و رونق خاصى به زيارت آن مكان مقدّس دادند.
ایشان هنگام زيارت و ورود به مرقد مطهّر حضرت رقيّه(عليها السلام)، دختر سيدالشهداء، امام حسين(عليه السلام)(در كشور سوريه، شام) فرمودند:
«يادگيرى احكام شرعى و فراگيرى مسائل فقهى از برترين كارهاست. شما مى دانيد كه در رابطه با ثبوت موضوعات خارجى، حدودى وجود دارد و در همه و يا در بيشتر آن ها بايد بيّنه (دليل) اقامه گردد، اما در پاره اى از امور، مجرد شهرت در ثبوت آن ها كافى است و نيازى به اقامه بينه و يا چيز ديگرى وجود ندارد; مثل آنكه كسى زمينى را بخرد و پس از آن به وى گفته شود كه اين زمين وقف بوده است، از امام(عليه السلام) درمورد حكم اين زمين (وقف) سؤال شد، امام(عليه السلام) فرمودند: اگر بين مردم مشهور باشد كه اين زمين وقف است، خريد آن جايز نيست و آن را پس بدهد، و از اين قبيل است حدود منى و مشعر، (كه با شهرت ثابت مى شود) و همچنين مقابر، ممكن است كسى دويست سال پيش در جايى دفن شده باشد، والان كسى نباشد كه خود، محل دفن وى را در اين مكان ديده باشد، اما بين مردم مشهور باشد كه در اين مكان دفن شده است، اين شهرت كافى است. و از اين روست مقام و مزار حضرت رقيه بنت الحسين(عليهما السلام)، كه از اول مشهور بود، گويا سيدالشهدا، امام حسين(عليه السلام) نشانى را از خود در شام به يادگار سپرده است تا فردا كسانى پيدا نشوند كه به انكار اسارت خاندان طهارت(عليهم السلام)و حوادث آن بپردازند. اين دختر خردسال گواه بزرگى است بر اينكه در ميان اسيران، حتى دختران خردسال نيز بوده اند، ما ملتزم به اين هستيم كه بر دفن حضرت رقيه(عليها السلام) در اين مكان، شهرت قائم است، آن حضرت(عليها السلام)، در اين مكان جان سپرده و دفن شده است. از اين رو ما به زيارتش شتافتيم، بايد حرمت او را پاس بداريد; يعنى نگوييد: حضرت رقيه(عليها السلام)دختر خردسالى بوده، پس زيارتش چه فضيلتى دارد! على اصغر(عليه السلام) كه كودك شيرخوارى بود، داراى آن مقامى است كه روبه روى حضرت سيدالشهدا(عليه السلام) در كربلا دفن گرديد، گفته اند كه دفن وى در اين مكان نشان از آن دارد كه در روز حشر، سيدالشهدا، امام حسين(عليه السلام) اين كودك خردسال را به دست گرفته و نشان خواهد داد. دفن حضرت رقيّه(عليها السلام)، اين طفل خردسال در شام، گواهى بزرگ و نشانى قوى از اسارت خاندان طهارت، و ستم روا شده بر ايشان دارد; آن ستمى كه تمام پيامبران، از آدم(عليه السلام) تا خاتم(عليهم السلام) بر آن گريستند، تا آنجا كه جبريل امين از جانب خداوند، عزاى امام حسين(عليه السلام) را بر آدم(عليه السلام)خواند، از اين رو احترام اين مكان لازم است. به سخنان فاسد و باطلى كه مى گويند: حضرت رقيه(عليها السلام) طفلى خردسال بيش نبود، پس زيارتش فضيلت ندارد، گوش فرا ندهيد. مگر على اصغر(عليه السلام)كودك خردسال نيست كه در روز قيامت شاهدى خواهد بود و موجب آمرزش گنهكاران شيعه خواهد شد، ان شاء الله.
بنابراين بر همه واجب است كه احترام مقام و مكان حضرت رقيّه(عليها السلام) را داشته باشند و به سخنان فاسد و بيهوده اى كه از گمراهى شياطين است گوش فرا نداده و اعتنايى نكنند.
ما با زيارت دختر امام حسين(عليه السلام) (حضرت رقيّه) به خداوند متعال تقرّب مى جوييم، آن دخترى كه خود مظلوم بود، و خاندان وى نيز همه مظلوم بودند».
 
 
منبع:کتاب تحقیق و پژوهش پیرامون حضرت رقیه علیها السلام