دشمنی و کینه توزی سفیانی با نام حضرت رقیه سلام الله علیها قبل از ظهور
در یکی از روایتی که در مورد آخر الزمان و ظهور سفیانی است؛ وارد شده است که:
«و لا یزال السفیانی یقتل کل من اسمه محمد و علی و حسن و حسین و فاطمه و جعفر و موسی و زینب و خدیجه و رقیه بغضا لآل محمد»[1]
«سفیانی هر کسی را که نامش محمد و علی و حسن و حسین و فاطمه و جعفر و موسی و زینب و خدیجه و رقیه است از روی بغض و کینه ای که به آل محمد دارد به قتل می رساند.»
این روایت از چند جهت قابل توجه است:
۱. نام حضرت رقیه، از جمله نام هایی است که همچون نام محمد، علی، حسن و ... مورد علاقه اهل البيت عليهم السلام است و همچنين از نام هايي است که دشمن کور کن و خار چشم مبغضین آل الله مي باشد.
۲. نامگذاری با این اسامی نشانه ای مهم بر محبت اهل البیت علیهم السلام است.
۳. ظاهرا این است که نام رقیه در این روایت بیش از همه ناظر به حضرت رقیه سلام الله علیها می باشد زیرا همانگونه که از نام محمد علی و حسن و حسین و فاطمه، نام پنج تن آل عبا به ذهن می زند و همانگونه که از نام جعفر و موسي، وجود امام صادق و امام کاظم براي ما تداعي مي شود و نه وجود جعفر عموي پيامبر يا موسي بن عمران؛ همانگونه از نام رقيه، چنين به ذهن منتقل مي شود که منظور حضرت سه ساله ارباب است. و اين به خاطر شهرت و کثرت استعمال اين نام در مورد حضرت رقيه سلام الله عليهاست. پس ۱. کثرت استعمال، ۲. ارتکاز ذهني و شهرت؛ بر مي آيد که مقصود اين حديث از نامگذاري به رقيه، همان وجود مقدس بي بي سه ساله سيدة رقيه سلام الله عليها مي باشد.
اما چند نکته در مورد نامگذاری به نام اهل البیت قابل توجه است: نامگذاری به نام ایشان:
اولا نشانه ارادت ما به ایشان است.
ثانیا احیای نام اهل البیت علیهم السلام و به نوعي يادآوري مصیبت ايشان است.
ثالثا این نامگذاری ها تاثیر خاص خود را دارد چنانکه در امام صادق عليه السلام در اين مورد قسم ياد کرده اند:
قیل لأبی عبدالله علیه السلام : «انّا نسمّی بأسمائکم و أسماء آبائکم فینفعنا ذلک؟» فقال: ای والله.
در محضر امام صادق علیه السلام عرض شد «ما فرزندان خود را به نام شما و پدرانتان نامگذاری می کنیم، آیا این عمل برای ما در پیشگاه الهی اجر و فایده ای دارد؟». حضرت فرمود: بلی، به خدا قسم، فایده دارد.
رابعا وقتی دشمن اهل البیت امری را مبغوض می شمارد این خود نقطه عطفی محسوب می شود زیرا با این نامگذاری ادخال بغض کرده ایم بر قلب دشمنان اهل البیت و این ادخال بغض چنان اهمیت دارد که در روایات عظیم الشأنی ادخال بغض و مخالفت با اعداء اهل البیت معیار مهمی در تبری و ولایت دانسته شده است مثلا در مورد زوار قبر ابی عبدالله الحسین علیه السلام وارد شده است که امام صادق علیه السلام فرمودند: خدایا زائرین قبر ابی عبدالله الحسین را مورد رحمت قرار بده که "مخالفا لاعدائنا" به خاطر مخالفت با دشمنان ما به زیارت ایشان می روند.
ظاهرا این است که سفیانی دشمن ترین افراد نسبت به امام زمان عجل الله تعالی فرجه است، پس اگر در دل این دشمن امام زمان توسط نامگذاری نام نامی حضرت رقیه، ادخال بغض کنیم یعنی در قلب امام زمان ادخال سرور نموده ایم. زیرا در بسیاری از مواقع رضایت امام عليه السلام در مخالف با دشمنان ایشان است. چنانکه در مورد امام صادق علیه السلام دارد که خدایا زائرین امام حسین علیه السلام را ببخش زیرا "مخالفا لاعدائنا" به زیارت امام حسین علیه السلام می روند.